วัดญาณเสน อยุธยา
วัดญาณเสน เป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวของอุทยานประวัติศาสตร์ ได้รับการขึ้นทะเบียนของกรมศิลปากร, ขึ้นทะเบียนของ UNESCO เป็นโบราณสถานทที่มีความสำคัญทางด้านประวัติศาสตร์ ซึ่งได้รับการพิจารณาเป็นมรดกโลกเมื่อวันที่ ๑๓ ธันวาคม พ.ศ. ๒๕๓๔
ประวัติและความเป็นมา
วัดญาณเสน ชื่อเดิมว่า วัดยานุเสน จากเรื่องเล่าสืบกันมา ตั้งแต่ครั้งโบราณถัดจากหน้าวัด มีคลองน้ำเชี่ยว เป็นทางสำหรับชักน้ำจากแม่น้ำลพบุรีไปยังบึงพระราม เป็นการถ่ายเทน้ำเพื่อให้บึงพระรามสะอาด โดยด้านหน้าของวัดญาณเสน มีรางน้ำ ทะลุเข้าไปจากรากกำแพงด้านเหนือ ซึ่งในสมัยอยุธยามีตึกพระคลังสำหรับใส่เชื่อกและบาศคล้องช้างอยู่ริมวัดแห่งนี้ด้วย
วัดญาณเสน เป็นวัดโบราณ ตั้งอยู่ใกล้กับช่องมหาเถรไม้แช ทางตอนเหนือของเกาะเมือง สถานที่แห่งนี้เคยเป็นที่อยู่ของชาวมอญมาก่อน ไม่ปรากฏหลักฐานว่าผู้ใดสร้าง
สิ่งสำคัญในวัด
เนื่องจากเป็นวัดโบราณในสมัยอยุธยาตอนต้น จึงมีเจดีย์โบราณก่อด้วยอิฐ ลักษระเป็นจีดีย์ย่อมุมไม้สิบสอง ฐานเจดีย์เป็นฐานประทักษิณ ในปี พ.ศ.2487 กรมศิลปากรได้มีการขุดและบูรณะปฏิสังขร และยังพบวัตถุโบราณอีกหลายชิ้น เช่น พระพุทธรูปสำริด ในสมัยลพบุรีและอยุธยา แผ่นทองคำรูปสัตว์ต่างๆ ซึ่งกำหนดได้ว่าเป็นศิลปกรมสมัยอยุธยา ปัจจุบันหลักฐานชิ้นสำคัญทางประวัติศาสตร์ถูกนำไปเก็บรักษาไว้ที่พิพิธภัณฑสถานแห่งชาติพระนคร
อุโบสถ เป็นอาคารที่สร้างขึ้นใหม่บนฐานรากเดิม ยังคงรูปแบบศิลปกรรมสมัยอยุธยาให้เห็น สังเกตุได้จากฐานโค้งแบบท้องสำเภา
สถานที่ตั้ง
อุทยานประวัติศาสตร์พระนครศรีอยุธยา ต.ท่าวาสุกรี อ.พระนครศรีอยุธยา