วัดสำเภาเชย

ประวัติวัดสำเภาเชย

วัดสำเภาเชย ตั้งอยู่หมู่ที่ ๒ ตำบลปะนาเระ อำเภอปะนาเระ จังหวัดปัตตานี มีพื้นที่ทั้งหมด ๙๑ ไร่ ๓ งาน ตั้งอยู่ทางทิศใต้ โดยห่างจากตัวอำเภอประนาเระประมาณ ๕๐๐ เมตร

สำหรับประวัติความเป็นมาของ วัดสำเภาเชยนั้นมีอยู่ว่า เดิมชื่อ " วัดทุ่งสำเภา " สร้างขึ้นเมื่อ พุทธศักราช ๒๔๔๔ โดย หลวงสุรนารถ ปะนารักษ์ ซึ่งเป็นนายอำเภอในสมัยนั้น และ นายเซ่ง ผู้ใหญ่บ้าน ตลอดจนชาวบ้านอีกจำนวนหนึ่ง ในครั้งแรกชาวบ้านได้พากันมาดูสถานที่เพื่อสร้างวัดที่โคกทุ่งสำเภา สมัยก่อนพื้นที่แห่งนี้ ยังเป็นป่าละเมาะ มีบ้านเรือนปลูกอยู่ประปราย นายอำเภอจึงให้ใช้บริเวณทางทิศใต้ของโคกทุ่งสำเภาซึ่งเป็นพื้นที่ว่างเปล่าในการสร้างวัด ต่อมาจึงได้ขอซื้อที่ดินจากเจ้าของที่ดังกล่าวแล้ว จึงให้ชาวบ้านแผ้วถาง ปรับพื้นที่ให้เหมาะแก่การปลูกสร้าง ในเวลาต่อมา ประชาชนตลอดจนพ่อค้า ข้าราชการ มีจิตศรัทธาร่วมกันสร้างกุฏิพระสงฆ์ขึ้นรวมทั้งหมด ๖ หลัง แต่การสร้างยังไม่แล้วเสร็จสมบูรณ์

จนกระทั่งเมื่อ ปี พ.ศ.๒๔๔๕ กุฏิที่สร้างไว้ก็แล้วเสร็จ ซึ่งในครั้งนั้น หลวงสุรนาถปะนารักษ์ (เชย โรจนะวิภาค ) ดำรงตำแหน่งนายอำเภอ(ในขณะนั้น ) ได้อาราธนา ท่านอธิการนุ้ย รองเจ้าอาวาสวัดท่ามะนาวมารับตำแหน่งเจ้าอาวาสเพื่อปกครองดูแลวัด ขณะเดียวกันก็มีพระภิกษุที่รับนิมนต์มาจำพรรษาในปีนั้น จำนวน ๕ รูป และได้ตั้งชื่อวัดอย่างเป็นทางการว่า " วัดสำเภาเชย " มาจากชื่อเดิมของหลวงสุรนาถฯ คือ เชย มาเติมใส่พยางค์หลัง จึงเป็น วัดสำเภาเชย ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา

ภายในวัดสำเภาเชย นอกจากประกอบด้วยเสนาสนะต่างๆแล้ว ยังมี “พิพิธภัณฑ์สถานวัดสำเภาเชย” ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ.๒๕๐๖ โดยเป็นแหล่งรวบรวมเครื่องใช้โบราณ ต่อมาเมื่อปี พ.ศ.๒๕๕๓ ได้มีการก่อสร้าง พิพิธภัณฑ์สถานวัดสำเภาเชยหลังใหม่ จากศรัทธาของสานุศิษย์

ทำเนียบเจ้าอาวาสวัดสำเภาเชย

๑. พระอธิการนุ้ย

๒. พระอธิการทอง

๓. พระครูอ้น

๔. พระครูอรรถเวที

๕. พระครูวิธานวัตต์

๖. พระอธิการตีบ ติสสฺโร

๗.พระศีลมงคล